Alkoholizm

Alkoholizm (choroba alkoholowa) 

Definicja alkoholizmu obejmuje przewlekłe, postępujące i potencjalnie śmiertelne zaburzenie związane z nadmiernym, kompulsywnym spożywaniem napojów alkoholowych. Choroba charakteryzuje się utratą kontroli nad ilością spożywanego alkoholu. Upośledza funkcjonowanie na poziomie rodzinnym i zawodowym. Systematycznie obniża jakość życia, prowadząc do fizycznego i psychicznego uzależnienia od alkoholu. Nadmierne spożycie alkoholu powoduje umiarkowane i ciężkie objawy odstawienia. Wiąże się z czasową (oraz stałą) niezdolnością do wykonywania pracy. Uszkadzając mózg, w sposób trwały niszczy zdrowie i sposób zachowania.

Choroba alkoholowa jest podstępna, może rozwijać się latami i wydawać się całkowicie niepozorna. Okazjonalne picie niewielkiej ilości alkoholu, picie weekendowe, picie dla odstresowania a w końcu picie codzienne — właściwie nie wiadomo, kiedy przekracza się niebezpieczną granicę uzależnienia od alkoholu.

Osoba uzależniona uważa, że kontroluje to, kiedy i ile pije. Natomiast to, co charakteryzuje rozwój alkoholizmu, to przede wszystkim brak kontroli. Spożycie alkoholu przekracza granice zdroworozsądkowe i to, co kiedyś było świetną rozrywką, nagle staje się przymusem, codziennością i niezbędnym elementem funkcjonowania.

Charakterystyka

Spożywanie zazwyczaj w dużych dawkach alkoholu przez alkoholika jest spowodowane przymusem o charakterze psychicznym i somatycznym, i nie podlega jego woli, jednak możliwe jest jego powstrzymanie i utrzymanie abstynencji. Mechanizm powstawania uzależnienia nie jest do końca wyjaśniony i nie ma bezpośredniego związku z nadużywaniem alkoholu, choć w końcu do niego prowadzi.

Objawy uzależnienia

Aby móc mówić o uzależnieniu od alkoholu muszą wystąpić minimum trzy z poniższych objawów. Do objawów należą:

• silna, natrętna potrzeba spożywania alkoholu (głód alkoholowy),
• upośledzona zdolność kontrolowania picia alkoholu (trudności w unikaniu rozpoczęcia picia, trudności w zakończeniu picia albo problemy
  z kontrolowaniem picia do wcześniej założonego poziomu),
• picie alkoholu w celu złagodzenia albo zapobieżenia alkoholowemu zespołowi abstynencyjnemu oraz subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania,
• objawy abstynencyjne (drżenia mięśniowe, nadciśnienie tętnicze, tachykardia, nudności, wymioty, biegunki, bezsenność, rozszerzenie źrenic, wysuszenie śluzówek, wzmożona potliwość, zaburzenia snu, nastrój drażliwy lub obniżony, lęk),
• zmieniona (najczęściej zwiększona) tolerancja alkoholu (ta sama dawka alkoholu nie przynosi oczekiwanego efektu, potrzeba spożywania większych dawek alkoholu dla wywołania oczekiwanego efektu),
• zawężenie repertuaru zachowań związanych z piciem alkoholu do 1-2 wzorców,
• postępujące zaniedbywanie alternatywnych do picia przyjemności, zachowań
  i zainteresowań,
• picie alkoholu mimo oczywistej wiedzy o jego szczególnej szkodliwości dla zdrowia pijącego